Koń Camargue
Rasa Pierwotna - Francja - Mało powszechna
Wysokość : 133 - 142 cm
Maść : siwa
Użytkowość : jazda wierzchem, zaganianie zwierząt gospodarskich
Mało jest równie magicznych widoków co lśniąco biały koń Camargue galopujący poprzez słonowodne zalewiska swojej rodzinnej prowincji w delcie Rodanu na południu Francji. Jeśli znajdziemy się w gronie nielicznych szczęśliwców, którym uda się dojrzeć na horyzoncie, jak te niezwykłe, odważne konie, odbijając się w tafli wody, biegną pośród bryzgów piany i oparów oddechu, trudno będzie nam zapomnieć ten obraz. Jest to jedna z nielicznych ras, którym udało się przetrwać na wolności w półdzikich warunkach, zamieszkująca nieprzyjazne i niedostępne tereny swojej ojczyzny w niewielkich stadach, po francusku nazywanych manades. Konie Camargue rodzą się skarogniade lub kare, ale w dojrzałym wieku osiągają swoje charakterystyczne śnieżnobiałe umaszczenie, które na tle ich dzikiego środowiska dodatkowo wzmacnia otaczającą je aurę tajemniczości. Proces zmiany koloru sierści jest różny u poszczególnych osobników, zawsze jednak przebiega stopniowo i może zająć ponad cztery lata. Camargue to rasa starożytna, a jej korzenie najprawdopodobniej sięgają czasów prehistorycznych, na co wskazują szczątki koni znalezione w Solutre. W XIX w. odkryto, że ta niezwykła skała położona w południowej Burgundii jest stanowiskiem paleolitycznym. Wzdłuż jej południowego krańca znaleziono setki szkieletów koni pochodzących sprzed 32 000 - 12 000 lat, które kształtem bardzo przypominają konie Camargue. Przez wiele tysięcy lat miejsce to było prawdopodobnie wykorzystywane do masowych ubojów koni, w celu pozyskania mięsa i odprawienia dalszych rytuałów. Innym dowodem na występowanie przodków współczesnych Camargue w czasach prehistorycznych są malowidła jaskiniowe odnalezione w południowo - zachodniej Francji w Lascaux, utworzone ok. 17 tysięcy lat p.n.e., oraz w Niaux ( ok. 11 500 p.n.e. ). Prowincja Camargue, skąd pochodzą te śnieżnobiałe konie, na południu otoczona jest zalewiskami, płytkimi lagunami, łachami piasku i gęstymi trzcinami, a na północy, na suchszych terenach, obfituje w winnice i niewielkie pola uprawne. Krajobraz ten smagany jest zimnymi, porywistymi mistralami, pędzącymi w kierunku doliny Rodanu, w lecie zaś przypiekany silnym, rażącym słońcem. Występują tu roje żarłocznych komarów i much, które są prawdziwą udręką dla koni, jak również wiele innych gatunków flory i fauny, w tym egzotyczne flamingi i dziki. Ta nieokiełznana, zróżnicowana kraina jest stosunkowo odizolowana od reszty kraju, co było głównym czynnikiem sprzyjającym utrzymaniu czystości rasy Camargue.
Wysokość : 133 - 142 cm
Maść : siwa
Użytkowość : jazda wierzchem, zaganianie zwierząt gospodarskich
Mało jest równie magicznych widoków co lśniąco biały koń Camargue galopujący poprzez słonowodne zalewiska swojej rodzinnej prowincji w delcie Rodanu na południu Francji. Jeśli znajdziemy się w gronie nielicznych szczęśliwców, którym uda się dojrzeć na horyzoncie, jak te niezwykłe, odważne konie, odbijając się w tafli wody, biegną pośród bryzgów piany i oparów oddechu, trudno będzie nam zapomnieć ten obraz. Jest to jedna z nielicznych ras, którym udało się przetrwać na wolności w półdzikich warunkach, zamieszkująca nieprzyjazne i niedostępne tereny swojej ojczyzny w niewielkich stadach, po francusku nazywanych manades. Konie Camargue rodzą się skarogniade lub kare, ale w dojrzałym wieku osiągają swoje charakterystyczne śnieżnobiałe umaszczenie, które na tle ich dzikiego środowiska dodatkowo wzmacnia otaczającą je aurę tajemniczości. Proces zmiany koloru sierści jest różny u poszczególnych osobników, zawsze jednak przebiega stopniowo i może zająć ponad cztery lata. Camargue to rasa starożytna, a jej korzenie najprawdopodobniej sięgają czasów prehistorycznych, na co wskazują szczątki koni znalezione w Solutre. W XIX w. odkryto, że ta niezwykła skała położona w południowej Burgundii jest stanowiskiem paleolitycznym. Wzdłuż jej południowego krańca znaleziono setki szkieletów koni pochodzących sprzed 32 000 - 12 000 lat, które kształtem bardzo przypominają konie Camargue. Przez wiele tysięcy lat miejsce to było prawdopodobnie wykorzystywane do masowych ubojów koni, w celu pozyskania mięsa i odprawienia dalszych rytuałów. Innym dowodem na występowanie przodków współczesnych Camargue w czasach prehistorycznych są malowidła jaskiniowe odnalezione w południowo - zachodniej Francji w Lascaux, utworzone ok. 17 tysięcy lat p.n.e., oraz w Niaux ( ok. 11 500 p.n.e. ). Prowincja Camargue, skąd pochodzą te śnieżnobiałe konie, na południu otoczona jest zalewiskami, płytkimi lagunami, łachami piasku i gęstymi trzcinami, a na północy, na suchszych terenach, obfituje w winnice i niewielkie pola uprawne. Krajobraz ten smagany jest zimnymi, porywistymi mistralami, pędzącymi w kierunku doliny Rodanu, w lecie zaś przypiekany silnym, rażącym słońcem. Występują tu roje żarłocznych komarów i much, które są prawdziwą udręką dla koni, jak również wiele innych gatunków flory i fauny, w tym egzotyczne flamingi i dziki. Ta nieokiełznana, zróżnicowana kraina jest stosunkowo odizolowana od reszty kraju, co było głównym czynnikiem sprzyjającym utrzymaniu czystości rasy Camargue.
Te piękne, majestatyczne i niezwykłe stworzenia żyjące z dala od hałasu i zgiełku miasta są naprawdę bardzo urokliwe i przyjacielskie. Warto je odwiedzić i pojechać kiedyś na wycieczkę do południowej Francji.
Seria " Zagadki, tajemnice, ciekawostki - historia ras koni "
Co tydzień sprawdzałem czy na stronie nie pojawił się żaden nowy post i trochę było mi szkoda takiego fajnego bloga, który został zawieszony. Cieszę się, że dalej go prowadzicie i życzę powodzenia :) A post bardzo wciągający i przede wszystkim przejrzysty. Brawo!
OdpowiedzUsuńSuper opis, a w nim zawarte fajne i przydatne ciekawostki. Czekam na kolejną część. Zapowiada się super.
OdpowiedzUsuńŚwietny artykuł. Mega wciągający. Mam nadzieję, że następne będą jeszcze lepsze. Super!
OdpowiedzUsuńNaprawdę bardzo ciekawe i interesujące. Idealne dla pasjonatów jeździectwa. Będę wszystkim polecał po prostu warto ;)
OdpowiedzUsuń