Przepraszam, że następna rasa nie pojawiła się już w czwartek, ale wtedy nie miałem czasu, bo byłem zajęty.
.............................................................................................................................................
Tarpan
Rasa Pierwotna - Polska, Rosja - Wymarła w czystej postaci
Wysokość : do 134 cm
Maść : prymitywna bułana lub myszata, z pręgą na grzbiecie, ciemnym zabarwieniem lub poprzecznymi prążkami na dolnych partiach kończyn
Użytkowość : jazda wierzchem, lekkie prace pociągowe
Prehistoryczne malowidła na ścianach jaskini Lascaux we Francji z zadziwiającą precyzją przedstawiają dwa całkowicie odmienne typy ówczesnych koni. Pierwszy z nich przypomina konia Przewalskiego, a drugi, reprezentowany przez zastęp trzech eleganckich osobników o smukłych kończynach, wykazuje wiele cech podobnych do innej znaczącej w historii rasy - tarpana. Tarpan ( w języku rosyjskim " dziki koń " ) zajmuje centralne miejsce w ewolucji ras końskich i jest uważany za bliższego krewnego współczesnych koni niż koń Przewalskiego, z którym zresztą, pomimo różnic w wyglądzie, bywał mylony, głównie ze względu na podobny rejon zamieszkiwania. Tarpany osiedliły się na terenach zachodniej Rosji oraz Europy Wschodniej i dały początek rasom wykorzystywanym przez kultury starożytne w powożeniu rydwanami, od Greków po Egipcjan, Asyryjczyków, Scytów i Hetytów. Najsilniejszy wpływ wywarły na lekkie rasy koni w Europie Wschodniej i Eurazji, podczas gdy wpływy konia Przewalskiego rozprzestrzeniły się poprzez Azję Środkową do Chin i na wschód do Japonii. Tarpany łączy się przede wszystkim z wyjątkowymi, miniaturowymi kucami kaspijskimi, choć prawdopodobnie większe znaczenie ma ich udział w rozwoju środkowoazjatyckich ras pustynnych, być może nawet samego konia arabskiego. W Europie wpływy tarpana są wyraźnie widoczne w portugalskich kucach sorraia - przodkach majestatycznych ras iberyjskich - oraz w rumuńskich hucułach i konikach polskich. Konik polski jest najbliższym potomkiem tarpana, z którym łączy go wiele wspólnych cech pokroju. To zresztą w dużej mierze konikowi polskiemu współczesne tarpany zawdzięczają swoje istnienie. Podobnie jak koń Przewalskiego tarpany zostały całkowicie wytępione w naturze - ostatniego dziko żyjącego tarpana przypadkowo zabito w 1879 r. podczas próby schwytania, a ostatni tarpan w niewoli zmarł w rosyjskim ogrodzie zoologicznym w 1909 r.
Wysokość : do 134 cm
Maść : prymitywna bułana lub myszata, z pręgą na grzbiecie, ciemnym zabarwieniem lub poprzecznymi prążkami na dolnych partiach kończyn
Użytkowość : jazda wierzchem, lekkie prace pociągowe
Prehistoryczne malowidła na ścianach jaskini Lascaux we Francji z zadziwiającą precyzją przedstawiają dwa całkowicie odmienne typy ówczesnych koni. Pierwszy z nich przypomina konia Przewalskiego, a drugi, reprezentowany przez zastęp trzech eleganckich osobników o smukłych kończynach, wykazuje wiele cech podobnych do innej znaczącej w historii rasy - tarpana. Tarpan ( w języku rosyjskim " dziki koń " ) zajmuje centralne miejsce w ewolucji ras końskich i jest uważany za bliższego krewnego współczesnych koni niż koń Przewalskiego, z którym zresztą, pomimo różnic w wyglądzie, bywał mylony, głównie ze względu na podobny rejon zamieszkiwania. Tarpany osiedliły się na terenach zachodniej Rosji oraz Europy Wschodniej i dały początek rasom wykorzystywanym przez kultury starożytne w powożeniu rydwanami, od Greków po Egipcjan, Asyryjczyków, Scytów i Hetytów. Najsilniejszy wpływ wywarły na lekkie rasy koni w Europie Wschodniej i Eurazji, podczas gdy wpływy konia Przewalskiego rozprzestrzeniły się poprzez Azję Środkową do Chin i na wschód do Japonii. Tarpany łączy się przede wszystkim z wyjątkowymi, miniaturowymi kucami kaspijskimi, choć prawdopodobnie większe znaczenie ma ich udział w rozwoju środkowoazjatyckich ras pustynnych, być może nawet samego konia arabskiego. W Europie wpływy tarpana są wyraźnie widoczne w portugalskich kucach sorraia - przodkach majestatycznych ras iberyjskich - oraz w rumuńskich hucułach i konikach polskich. Konik polski jest najbliższym potomkiem tarpana, z którym łączy go wiele wspólnych cech pokroju. To zresztą w dużej mierze konikowi polskiemu współczesne tarpany zawdzięczają swoje istnienie. Podobnie jak koń Przewalskiego tarpany zostały całkowicie wytępione w naturze - ostatniego dziko żyjącego tarpana przypadkowo zabito w 1879 r. podczas próby schwytania, a ostatni tarpan w niewoli zmarł w rosyjskim ogrodzie zoologicznym w 1909 r.
......................................................................................................................................
Tarpan już jest wymarły w czystej postaci, ale dzięki konikowi polskiemu został odtworzony. To bardzo zasłużona rasa dla współczesnych koni. Następnym razem uwielbiane hucuły : )
Seria " Zagadki, tajemnice i ciekawostki - historia ras koni "
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz